คำโปรย
ท่ามกลางชีวิตที่ยากลำบากถูกมารดาเลี้ยงทารุณ นางกลับได้เจอคุณชายใจดีผู้หนึ่ง เขาไม่เพียงรูปงาม ยังเป็นถึงทายาทตระกูลเก่าแก่ที่มั่งคั่ง ฉานเหยาได้แต่งกับเขานับเป็นวาสนา แต่สวรรค์ก็ใจร้ายกับนางนัก นางมีความสุขได้เพียงปีเดียวก็เสียชีวิตทั้งที่ยังสาว
วิญญาณของนางไม่ได้เดินทางไปปรโลกแต่กลับไปอยู่ในร่างของคนผู้หนึ่ง หากไปอยู่ในร่างคุณหนูตระกูลร่ำรวยก็ดี หรือไปอยู่ในร่างของสาวใช้ก็ยังนับว่าใช้ได้ นางอาจกลับไปครองคู่กับสามีได้อีกครั้ง แต่ฉานเหยาไม่ได้โชคดีอย่างนั้น วิญญาณของนางไปอยู่ในร่างบุรุษที่เป็นหลวงจีนหนุ่ม นามว่าอี่ถง
ฉานเหยาอยากร้องไห้ นางในร่างบุรุษจะแอบมองสามีด้วยสายตาเปี่ยมความรักก็ยังไม่ได้ ชีวิตนางช่างน่าสงสารอย่างยิ่ง
……….
“น้องอี่ถง เจ้ามาแล้วหรือ”
น้ำเสียงของเขายิ่งทำให้นางตัวสั่นเทิ้ม “ขอรับ”
“อย่าหาว่าพี่ชายเสียมารยาทเลย บังเอิญว่าพี่ชายอยากได้คนถูหลัง แล้วก็คิดถึงเจ้าขึ้นมา คิดว่าน้องอี่ถงคงอยากตอบแทนพี่ชายเช่นข้าบ้าง”
“ตอบแทนหรือขอรับ”
เขากระแอมอย่างน่าหมั่นไส้ บุรุษก็มีจริตได้ด้วยหรือ นางรู้ว่าสามีของนางเจ้าเล่ห์ในบางครั้ง แต่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเขาจะใช้จริตนี้กับบุรุษด้วยกัน
ฉานเหยาในร่างบุรุษหนุ่มน้อยถอนหายใจ ไม่รู้ว่าสามีของนางกำลังเล่นตลกอะไร แต่พอเดินผ่านม่านเข้าไปใกล้อ่างน้ำ สีหน้าของเต๋อหมิงก็ขึงขังขึ้นมา
“ข้าเพิ่งรู้ว่าเจ้ามีใจให้ข้า ถึงขั้นอยากเห็นข้าแก้ผ้าอาบน้ำ” คนในอ่างน้ำกล่าวโทษอี่ถงอย่างไม่พอใจ
ฉานเหยาเกาศีรษะอย่างสับสน เขาเรียกอี่ถงเข้ามาเอง แต่แล้วกลับกล่าวหาว่าอี่ถงต้องการจะดูเขาแก้ผ้า เขากวนประสาทนางเพื่อสิ่งใดกัน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น